Περίληψη Θεωριών

 

 Το παρακάτω κείμενο είναι μια περίληψη των δύο θεωριών του Κωνσταντίνου Σταθερού, όπως εμφανίζονται στις "Ψυχικές Ποικιλίες στο Είδος του Ανθρώπου" και στην "Καταγωγή της Ομοφυλοφιλίας" αντίστοιχα.

  Και τα δύο κείμενα γράφτηκαν από τον ίδιο, τον Κωνσταντίνο Σταθερό, ώστε να χρησιμοποιηθούν από τους ενδιαφερόμενους δημοσιογράφους. Χρήση των αποσπασμάτων, απαιτεί από τον Νόμο (2121/1993) την αναφορά και την παραπομπή στον ίδιο και στην ιστοσελίδα του βιβλιοπωλείου του (www.kstatheros.com).

 

«Με βάση τη θεωρία μου, στην ουσία αυτό που η κλασική ψυχολογία και ψυχιατρική αποκαλούν διαταραχή της συμπεριφοράς αλλά με υψηλή λειτουργικότητα δεν αποτελούν παρά καλά διαμορφωμένες και προσαρμοσμένες ψυχονευρολογικές ποικιλίες στο είδος του ανθρώπου, που αναπτύχθηκαν από τη Φυσική Επιλογή. Διότι, είναι άκρως αντιφατικό και παράδοξο να ταξινομεί κάποιος μια συμπεριφορά ως «διαταραγμένη» και την ίδια στιγμή να κατονομάζει τον «διαταραγμένο» ως υγιή, καθώς αυτό υπονοεί με τον ψευδό – όρο «υψηλή λειτουργικότητα».

  Ακόμη, η κλασική ψυχολογία είναι ενάντια και αντίθετη στις βασικές παραδοχές της εξελικτικής θεωρίας. Σύμφωνα με την κλασική ψυχολογία, διαταραχή θεωρείται εκείνο που αποκλίνει. Ως εκ τούτου, «υγιές» κατά αυτήν, είναι το κοινό. Αντιθέτως, με την εξελικτική θεωρία, αναγνωρίζουμε πως μέσα σε ένα είδος δημιουργούνται ποικιλίες, και ως ποικιλία ορίζουμε εκείνο που έχει διαφοροποιηθεί από το κύριο – κοινό. Σύμφωνα, λοιπόν, με την εξελικτική θεωρία, δύναται ένα σύνολο ατόμων να διαφοροποιηθεί από την κύριου τύπου ομάδα δημιουργώντας, έτσι, διαφοροποιημένες μορφολογίες και συμπεριφορές. Επομένως, υπάρχουν  διαφοροποιημένες συμπεριφορές και όχι διαταραγμένες. Μέρος του φάσματος του αυτισμού, μέρος της ψυχοπάθειας και του ναρκισσισμού και μέρος της σχιζοειδούς ομάδας δεν αποτελούν διαταραχές, αλλά ψυχικές ποικιλίες στο είδος του ανθρώπου. Οι ψυχικές διαταραχές, βέβαια, όπως η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη κ.α. δεν παύουν να υφίστανται και στο σύγγραμμά μου γίνεται διαχωρισμός αυτών.

   Ακόμη, πρέπει να αναφερθεί ότι η κλασική ψυχολογία δεν είναι συνεπής ούτε με την ίδια της την θεωρία, καθώς αυθαίρετα και από (σχεδόν αποκλειστικά) κοινωνικά κριτήρια καθορίζει ποιες συμπεριφορές είναι διαταραχές και ποιες όχι. Η ομοφυλοφιλία, που είναι βεβαίως μια αποκλίνουσα συμπεριφορά, δεν θεωρείται πλέον διαταραχή, ενώ ο αυτισμός, που είναι εξίσου μια αποκλίνουσα συμπεριφορά, θεωρείται. Η κλασική ψυχολογία δεν διαθέτει κανένα επιστημονικό τεκμήριο ώστε να είναι σε θέση να αποδείξει για ποιο λόγο άλλες αποκλίνουσες συμπεριφορές τις θεωρεί διαταραχές και άλλες τις θεωρεί «φυσιολογικές εκφάνσεις» του ανθρώπου. Σχετικά, μάλιστα, με την ομοφυλοφιλία υπάρχουν δύο θεωρίες. Η μια είναι αυτή που διατείνεται πως είναι ασθένεια˙ και η δεύτερη είναι η δική μου, που αποτελεί την μοναδική πλήρη θεωρία σχετικά με το πώς και γιατί εμφανίστηκε η ομοφυλοφιλία, όχι μόνο στον άνθρωπο, αλλά σε κάθε είδος στο οποίο παρατηρείται. Και το εννοώ, όταν λέω πως η θεωρία μου είναι η τελική απάντηση στο εξελικτικό ζήτημα της ομοφυλοφιλίας.

  Ακόμη, είναι πολύ παράδοξο το γεγονός ότι η κλασική ψυχολογία επιχειρεί να θεραπεύσει συμπεριφορές που δεν θεραπεύονται. Πρώτος ο Φρόιντ, έφτασε στο συμπέρασμα πως η ομοφυλοφιλία δεν μπορεί να αποτελεί διαταραχή, επειδή ακριβώς δεν θεραπεύεται. Μήπως, λοιπόν, μέρος αυτών των συμπεριφορών που δεν θεραπεύονται, όπως ο αυτισμός, ο ναρκισσισμός, η ψυχοπάθεια δεν αποτελούν ψυχικές διαταραχές, αλλά ψυχικές ποικιλίες; Πρόσφατα, έγινε στην Ελλάδα ένα φοβερό έγκλημα δολοφονίας μιας συζύγου, και στο δελτίο ειδήσεων του ANT1, ένας Έλληνας ψυχίατρος προσπαθούσε να εξηγήσει πως το άτομο που διέπραξε αυτήν την πράξη δεν είναι διαταραγμένο, διότι δεν υπάρχει καμία θεραπεία ή φάρμακο που να μπορεί να αλλάξει αυτήν τη συμπεριφορά, και πως αυτοί οι άνθρωποι «γεννιούνται έτσι». Υπάρχουν, συνεπώς, πάρα πολλοί ψυχίατροι και επιστήμονες που προσπαθούν να πράξουν το σωστό, αλλά με ένα εντελώς λανθασμένο εργαλείο και θεωρητικό υπόβαθρο. Διότι, η κλασική ψυχολογία βασίζεται σε μια ασυνεπή θεωρία, περισσότερο κοινωνική, παρά εξελικτική, γεγονός που αποτελεί,  όπως γράφω και στο βιβλίο μου, το τελευταίο κατάλοιπο της μεσαιωνικής σκέψης. Και τον λόγο για τον οποίο είναι, τον περιγράφω στο έργο μου «Οι Ψυχικές Ποικιλίες στο Είδος του Ανθρώπου».

   Θα αναμένετε τώρα από εμένα να σας περιγράψω και τη δεύτερη θεωρία μου σχετικά με την Καταγωγή της Ομοφυλοφιλίας. Αλλά θα πρέπει να σας ομολογήσω πως ποτέ δεν μου άρεσαν τα τρέιλερ ως μέσο προώθησης των ταινιών. Και για τον λόγο αυτό, δεν θα πω τίποτα για τη δεύτερη αυτή θεωρία, παρά πως έχει βασιστεί σε έναν μηχανισμό που περιέγραψα στο έργο μου, και τον ονόμασα τον νόμο του «Κοντινότερου Διαθέσιμου». Και είναι αυτός ο νόμος που μπορεί να εξηγήσει όχι μόνο την ομοφυλοφιλία, αλλά ένα σύνολο φαινομένων όπως τον διαδοχικό ερμαφροδιτισμό (που είναι η πλήρης και λειτουργική αλλαγή του φύλου), την παρθενογένεση, την αποθήκευση σπέρματος, τη γυνογένεση, την ψευδογαμία, και τον αντεστραμμένο έρωτα στα είδη όπου, ενώ η πράξη παραμένει ετεροφυλόφιλη, το αρσενικό και το θηλυκό έχουν ανταλλάξει τους ρόλους τους».