Οπισθόφυλλο
Σύμφωνα με την κλασική ψυχολογία, διαταραχή θεωρείται η συμπεριφορά που αποκλίνει. Αυτός ο ορισμός, όμως, είναι ασυνεπής με την εξελικτική θεωρία, καθώς μερικά υποσύνολα του ίδιου είδους τείνουν να διαφοροποιούνται, δημιουργώντας έτσι διακριτές ποικιλίες. Εάν ποικιλία, λοιπόν, θεωρείται εκείνο που αποκλίνει από τον κοινό τύπο, τι συμβαίνει με τον υπάρχοντα ορισμό της «διαταραχής»; Υπάρχουν διαφοροποιήσεις της συμπεριφοράς ή διαταραχές της; Με απλό λόγο, δείχνω εδώ πως εκείνα που καταχωρίζει η κλασική ψυχιατρική ως συμπτώματα μιας διαταραχής δεν είναι παρά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας... ψυχικής ποικιλίας. Ο αυτισμός, ο ναρκισσισμός, η ψυχοπάθεια ακόμα, η δυσλεξία δεν είναι ψυχονευρολογικές διαταραχές, αλλά ψυχονευρολογικές ποικιλίες στο είδος του ανθρώπου. Κατά συνέπεια, το θεμέλιο της Ψυχολογίας -«ο ορισμός του διαταραγμένου»- καταρρέει. Σε αυτές τις σελίδες αποδεικνύω πως η υπάρχουσα θεώρηση χαρακτηρίζεται περισσότερο από μεταβαλλόμενες κοινωνικές αντιλήψεις (βλ. ομοφυλοφιλία) παρά από τους κανόνες και το πλαίσιο της εξελικτικής επιστήμης. Είναι, μάλιστα, παράδοξο, η ίδια επιστήμη άλλες «αποκλίνουσες συμπεριφορές» να τις θεωρεί φυσιολογικές διαφοροποιήσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όπως -πλέον- την ομοφυλοφιλία, και άλλες «αποκλίνουσες συμπεριφορές» να τις θεωρεί διαταραχές, αδυνατώντας να παρέξει επιστημονικά τεκμήρια για αυτήν την αμφίσημη προσέγγιση. Οι ψυχικές νόσοι, βεβαίως, δεν παύουν να υφίστανται. Σε αυτό το σύγγραμμα θεμελιώνω μια νέα θεωρία για τη διάκρισή τους και μια ψυχολογία που θα είναι, επιτέλους, συνεπής, τόσο με την εξελικτική επιστήμη όσο και με τον ίδιο της τον εαυτό.
Παορυσίαση από την Ομάδα
Αυτή είναι η πρώτη θεωρία του ερευνητή Κωνσταντίνου Σταθερού, η οποία ανατρέπει τα θεμέλια ολόκληρης της επιστήμης της Ψυχολογίας και της Ψυχιατρικής. Υπάρχουν ποικιλίες, και όχι διαταραχές... Και το μεγαλύτερο και προφανέστερο επιχείρημα; Το αποκλίνον κατά την εξελικτική επιστήμη αποτελεί διαφοροποίηση λόγω μεταβολής των συνηθειών του. Το γεγονός ότι ο αυτισμός (μέρος αυτού) θεωρείται διαταραχή, αποτελεί τη μεγαλύτερη αυταπάτη από την εποχή που ο μεσαιωνικός άνθρωπος πίστευε πως οι πλανήτες κινούνται σε κυκλική τροχιά.
Οι ψυχικές διαταραχές, φυσικά και υπάρχουν. Ο διπολισμός, η κατάθλιψη, αλλά και η σχιζοφρένεια είναι ψυχικοί νόσοι. Και στο έργο του, ο Κωνσταντίνος Σταθερός αποδεικνύει πως όλες αυτές σχετίζονται με τον αγώνα για την ψυχική ικανοποίηση. Δείχνει, επίσης, τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει σχιζοφρένεια, επειδή δεν κατάφερε να επιτύχει έναν στόχο του, όπως το να γίνει κανείς διάσημος, για παράδειγμα. Δείχνει πως η μανιοκατάθλιψη στον διπολισμό, είναι η αμφιταλάντευση από το άκρο της παραίτησης του αγώνα για τη ζωή και την απελπισμένη υπερεπίδοσή του. Εδώ, ο Κωνσταντίνος Σταθερός παρέχει συγκεκριμένα παραδείγματα, από ανθρώπους που γνώρισε, όπως τον άνδρα με την μανιακή διαταραχή προσωπικότητας που συναναστράφηκε σε ένα οργανωμένο κάμπινγκ, και η μανία του οποίου τον οδηγούσε σε απίστευτα παρορμητικές συμπεριφορές, ενώ έβλεπε τον εαυτό του ως ήρωα σε μια καθημερινότητα γεμάτη από (ανύπαρκτους) κινδύνους. Και τι μπορεί να πει κανείς για την κατάθλιψη; Αυτήν ο συγγραφέας την παρομοιάζει με την χειμέρια νάρκη: όπως όταν η αρκούδα θα πέσει σε λήθη, επειδή γύρω της δεν υπάρχει τροφή, έτσι και ο άνθρωπος θα πέσει σε λήθη, επειδή γύρω του δεν υπάρχει "ευτυχία". Ο ψυχικός αγώνας για την επιβίωση, λοιπόν, υπάρχει, και αφού ο ερευνητής θεμελιώνει αυτήν την έννοια, τότε θέτει το μεγάλο ερώτημα:
Γιατί υπάρχει γονιδιακή συσχέτιση σε όλα τα παραπάνω; Γιατί η σχιζοφρένεια κληρονομείται; Γιατί οι διαταραχές αυτές εν γένει κληρονομούνται; Εάν η Φυσική Επιλογή δρα για το καλό του κάθε είδους, γιατί δεν εξάλειψε τη σχιζοφρένεια ή την κατάθλιψη; Σε αυτό το εξελικτικό μυστήριο, ο ερευνητής έχει και πάλι μια απάντηση να δώσει: ο Δαρβίνος υποστήριζε πως η Φυσική Επιλογή μπορεί να επιφέρει ακόμη και μια επιβλαβή συμπεριφορά, αρκεί να αποφύγει μια χειρότερη. Και ο ερευνητής υποστηρίζει πως η κατάθλιψη υπάρχει ακριβώς ώστε το άτομο να αποφύγει να αυτοκτονήσει...
Επικρατεί μια παρανόηση σχετικά με την κατάθλιψη, η οποία είναι ευρέως αποδεκτή από την επιστήμη: το άτομο δεν αυτοκτονεί στην κατάθλιψη. Είναι φανερό, πως σε τέτοιου είδους σοβαρές κλινικές περιπτώσεις "ένα άτομο δεν έχει την ενέργεια να σηκωθεί από το κρεβάτι του: σε αυτήν την κατάσταση δεν μπορεί καν να σχεδιάσει το θάνατο του." Το άτομο αυτοκτονεί στην προσπάθειά του να βγει από αυτήν την κατάσταση της μείζονος κατάθλιψης, στην προσπάθειά του να γίνει καλά. Η αυτοκτονία, λοιπόν, είναι στο επίκεντρο του αγώνα της ψυχικής επιβίωσης, και ο οργανισμός πράττει τα πάντα για να την αποφύγει. Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορούσε, λοιπόν, ο Φρόιντ να είχε κάποιο δίκιο, όταν δήλωνε, το τόσο παράδοξο, πως υπάρχουν ένστικτα θανάτου στον άνθρωπο;
Και αφού επιλύσαμε ποιες είναι οι ψυχικές ασθένειες, είναι ώρα να δούμε τι έχει να πει ο Κωνσταντίνος Σταθερός για την ύπαρξη ψυχικών ποικιλιών στο ανθρώπινο είδος. Αρχικά, γράφει πως θα ήταν αδιανόητο ένας επιστήμονας να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχουν ψυχικές ποικιλίες στο είδος μας, γιατί αυτό θα αναιρούσε την επιστήμη της εξέλιξης˙ θα ήταν σαν να αρνείται κανείς την καταγωγή μας από τον πίθηκο.
Ποιες είναι οι ψυχικές ποικιλίες στο είδος μας, λοιπόν; Ο συγγραφέας δεν μας άφησε να γράψουμε πολλά για εδώ... σκεφτείτε, όμως, τον αυτισμό, τον ναρκισσισμό, την ψυχοπάθεια, αλλά και "διαταραχές" όπως η δυσλεξία, που δεν είναι παρά μια νευρολογική ποικιλία. Δεν υπάρχει, νομίζουμε, αμφιβολία πως, εάν αποδειχθεί αληθής αυτή η θεωρία, τότε αυτή θα είναι η πιο ανατρεπτική θεωρία από την εποχή που ο Αϊνστάιν τάραζε τα θεμέλια της επιστήμης της Φυσικής με τη Θεωρία της Σχετικότητας, όταν εκθρόνιζε το ίνδαλμά του, τον Νεύτωνα."
Θα κλείσουμε την περιγραφή μας με αυτό που μας δήλωσε ο ίδιος για το έργο του, "Οι Ψυχικές Ποικιλίες":
Αμφιβάλλω εάν θα υπάρξει άτομο που θα διαβάσει το βιβλίο μου και δεν θα βλέπει, ανά μία ή δύο σελίδες, συμπεριφορές που αντιστοιχούν είτε σε εκείνον τον ίδιο, είτε σε άτομα από το κοντινό περιβάλλον του. Με αυτό το σύγγραμμα, ο απλός κόσμος θα γίνει γνώστης της ψυχολογίας, και αυτό είναι κάτι πολύ θετικό. Ο κάθε Έλληνας, λόγου χάρη, αγνοεί ότι γνωρίζει τουλάχιστον πέντε ψυχοπαθείς από τον κύκλο των διάσημων δημοσίων προσώπων.
Περιεχόμενα
Εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα
Περίληψη της έρευνας
Κεφάλαιο 1ο - Οι διαφοροποιημένες συνήθειες και αντιλήψεις του ανθρώπου για την κατάκτηση της ευτυχίας και οι σχετιζόμενες διαταραχές
Η διττή φύση της ηδονής ή μια διάκριση για τη φύση των ηδονών
Ορθορεξία: όταν η ηδονή για την ιδέα υπερκεράζει την ηδονή για την αίσθηση
Μια υποπερίπτωση της ορθορεξίας που οφείλεται όχι στο ίδιο το άτομο αλλά στο περιβάλλον από το οποίο διαφέρει
Κατανόηση της ιδεοκρατικής και αισθησιοκρατικής προσέγγισης των ερεθισμάτων
Ένα νευρωτικό δίλημμα επιλογής μιας ευχαρίστησης και η νουθυμική υπόστασή της
Η έννοια των σταθερών διοχετεύσεων ψυχικής ενέργειας και η παράκαμψη ενός από τους δύο κόσμους
Η μοναχικότητα είναι το μέσο επίτευξης της ευχαρίστησης για τον αυτιστικό
Ανακεφαλαίωση με ένα στοχαστικό ερώτημα
Κεφάλαιο 2ο - Ένα μοντέλο ψυχοοικοσυστήματος
Το κόστος της πραγματικής ζωής μεταβάλλει τις άριστες επιλογές μας και τις αντικαθιστά με υποκατάστατα
Εισαγωγή σε ένα ψυχοβιολογικό μοντέλο Ψυχοοικοσυστήματος
Εξοικείωση με το Ψυχοοικοσύστημα
Το Ψυχοοικοσύστημα μέσα από το νευρωτικό παράδειγμα
Η κουλτούρα ως συντελεστής στην επιλογή για την ικανοποίηση: η υπόθεση της φανταστικής νηστείας
Η κοντινότερη άριστη διαθέσιμη επιλογή έπειτα από τον ηθικό αποκλεισμό της πρωταρχικής άριστης
Το ΥΠΕΡΕΓΩ των άλλων ατόμων είναι μια συνθήκη περιβάλλοντος του αγώνα για την επιβίωση στην ομάδα
Το ζήτημα της ικανοποίησης μετατρέπεται σε ζήτημα της επιβίωσης
Η περίπτωση διαμόρφωσης των επιλογών με σκοπό την ικανοποίηση των ανθρώπων που αγαπάμε
Άριστες επιλογές και Διαθεσιμότητα
Η έννοια του Κοντινότερου Διαθέσιμου
Το Κοντινότερο Διαθέσιμο υπό την ευρεία έννοια - Σεξουαλικότητα και εκπλήρωση ενός φυσικού σκοπού με έναν αναπάντεχο τρόπο
Το ζήτημα της ψυχικής επιβίωσης μετατρέπεται σε ζήτημα επιβίωσης του ατόμου στην ομάδα
Εγκυρότητα του θεωρητικού εργαλείου του Ψυχοοικοσυστήματος
Κεφάλαιο 3ο - Η πάλη για την ευτυχία και η Ψυχική Επιλογή
Διάκριση του αγώνα για την επιβίωση και του αγώνα για την ευτυχία – Εισαγωγή στην Ψυχική Επιλογή
Επαναφορά στη συζήτηση για την ευχαρίστηση
Συγκριτική μελέτη περίπτωσης: Ερέκτιος – Σάπιενς
Ο χειμώνας του Σάπιενς και το ζήτημα της ψυχικής επιβίωσής του
Συμπεράσματα και συνέπειες της επίλυσης του ζητήματος της βιολογικής επιβίωσης
Φαινόμενα στο είδος του ανθρώπου που μπορεί να εξηγηθούν μόνο από την Ψυχική Επιλογή
Η κατάθλιψη και η σύνδεσή της με τον αγώνα για την ψυχική επιβίωση
Το ωφελιμιστικό δόγμα της Ψυχικής Επιλογής
Μελέτη περίπτωσης: κατάθλιψη προκαλούμενη από την επίθεση του ΥΠΕΡΕΓΩ
Η αυτοκτονία είναι ένα ψυχικό φαινόμενο και το εναλλακτικό κόστος των ψυχικών νόσων
Κεφάλαιο 4ο - Οι Ψυχικές Συντεταγμένες: σύνδεση των ψυχικών νόσων με τον αγώνα για την ευτυχία
Η μανία και η κατάθλιψη ή ο άξονας της ματαιότητας-ματαιοδοξίας και η σύνδεσή του με τον αγώνα για την ψυχική επιβίωση
Ο οριζόντιος άξονας των Ψυχικών Συντεταγμένων
Η επιζήμια συμπεριφορά της μανίας: η μελέτη περίπτωσης του κάμπινγκ
Η νεύρωση ως το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ της κατάθλιψης και της σχιζοφρένειας
Η επίλυση του εξελικτικού προβλήματος της σχιζοφρένειας από τη θεώρηση που πραγματοποιήσαμε για την αυτοκτονία
Μελέτη περίπτωσης «Τζον Νας»: από τον κόσμο των ιδεών στη σχιζοφρένεια και πάλι πίσω
Το σχήμα των Ψυχικών Συντεταγμένων
Σχετικά με τη διαφορετική αντίδραση των ατόμων από την έκθεσή τους σε όμοιες συνθήκες
Κεφάλαιο 5ο - Η παράνοια στο είδος του ανθρώπου
Η ωφέλεια στην παράνοια
Συνοπτική περιγραφή της παράνοιας στο είδος του ανθρώπου
Η παράνοια στο είδος του ανθρώπου, όπως καταγράφεται στον Όμηρο
Εισαγωγή στις ψευδαισθήσεις
Η σχέση των ψευδαισθήσεων με τα όνειρα
Δύο ψυχωσικά επεισόδια
Λόγοι διατήρησης της ψύχωσης από τη Φυσική Επιλογή
Το κύριο συμπέρασμα για τις ψυχικές ποικιλίες με αφορμή την παράνοια στο είδος μας
Κεφάλαιο 6ο - Οι ψυχικές ποικιλίες στο είδος του ανθρώπου
Υπάρχει πραγματικά εγκεφαλική βλάβη στις διαταραχές;
Το θεωρητικό υπόβαθρο είναι, βεβαίως, η εξελικτική θεωρία
Συναισθηματικοποίηση και διανοητικοποίηση
Σύμπτωμα ή ψυχικό γνώρισμα: η μελέτη περίπτωσης της Ιλδεγάρδης του Μπίγκεν (Hildegard von Bingen)
Σύμπτωμα ή ψυχικό γνώρισμα: η σχιζοειδής ποικιλία
Covid–19: Η αλλαγή των συνθηκών που έκανε μια «διαταραχή» να μην είναι πια τέτοια και έκανε τον κοινό πληθυσμό «διαταραγμένο»
Σύμπτωμα ή ψυχικό γνώρισμα: η ψυχική ποικιλία του Αϊνστάιν (αυτιστική)
Μελέτες περιπτώσεων του αυτισμού
Οι «διαταραχές» που δεν θεραπεύονται μήπως είναι ποικιλίες
Η μεγάλη αυταπάτη του κλασικού ορισμού της διαταραχής είναι η έννοια της λειτουργικότητας
Κεφάλαιο 7ο - Η ψυχοπαθητική ποικιλία
Εισαγωγή: ο ψυχοπαθής προϊστάμενός μου που έγινε μελέτη περίπτωσης
Ναρκισσισμός και διαταραχές – Η ψυχοπάθεια είναι η τελειοποίηση του ναρκισσισμού
«Άμεσες Διορθώσεις»: η ψυχοπαθητική χειραγώγηση
Κοινωνικός Χαμαιλεοντισμός ή Manipulation by mirroring
Η παρασιτική φύση της ψυχοπαθοειδούς ποικιλίας
«Λευκός Ιπποτισμός»: Τρία παραδείγματα της τακτικής χειραγώγησης και το φαινόμενο της Κασσάνδρας
Η ανάπτυξη παράνοιας και η «παθολογία» των θυμάτων ψυχοπαθοειδούς χειραγώγησης
Η φιλία και οι διαπροσωπικές σχέσεις στην ψυχοπαθητική πολιτεία
Αποτελέσματα του βίου υπό ψυχοπαθητικές συνθήκες: στην ψυχοπαθητική πολιτεία θα επιβίωνε εκείνος που η φύση του θα ευνοούνταν από τις συνθήκες
Η καταγωγή της οριακής διαταραχής – Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της διαταραχής και της ποικιλίας
Η πιο δύσκολη μελέτη περίπτωσης
Η ωφέλεια στην παρανοϊκή αντίληψη περί της ύπαρξης του καλού σε όλους τους ανθρώπους, με αφορμή την ψυχοπάθεια
Η διαφωνία με μια ψυχολόγο για το ζήτημα της ψυχοπάθειας
Η τελική διαφωνία – Διαφορές Κλασικής και Νουθυμικής ψυχολογίας για την εξήγηση της συμπεριφοράς των ψυχοπαθών και άλλων ποικιλιών
Πληροφορίες
Τίτλος: Οι Ψυχικές Ποικιλίες στο Είδος του Ανθρώπου
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Σταθερός
Εκδότης: Κωνσταντίνος Σταθερός
Επιμέλεια: Φιλολογική ομάδα Κ. Σταθερού
Αριθμός Σελίδων: 248
Διαστάσεις: 20Χ14 εκ.
Ημερομηνία Έκδοσης: Μάρτιος 2022
ISBN: 978-618-85961-0-8